ACI YIKIM VE DİRENİŞİN ADI 23 EKİM

Van'ın  Erciş İlçesini Yerle Bir Eden, 23 Ekim.

Çok büyük acılar ve yakımlar yaşadığımız günün yıldönümündeyiz. Bugün takvimler 23 Ekim’i gösteriyor. Van'ın Erciş ilçesinin yıkımı ve yeniden doğuşunun yaşandığı bir günün yıl dönümünde itifrat etmeliyiz ki 'yaşadığımız acıları çok çabuk unutan, tedbirleri göz ardı eden insanlarız. 

2011 yılının o soğuk pazar günü, saatler 13:41'i  gösterdiğinde merkez üssü Erciş olan 7 nokta 2 büyüklüğündeki deprem, sadece binaları değil, hayatları da yerle bir etti. 604 insanımızı kaybettik, binlercesi yaralandı, şehir sessiz bir çığlığa dönüştü.

Yıkımın en ağır yaşandığı yer Erciş’ti. O gün, Van Gölü kıyısında umutla yaşayan binlerce insanın evleri bir anda moloz yığınına dönüştü. Sokaklarda çığlık, yüreklerde korku, gözlerde çaresizlik vardı. Fakat bu acının ortasında bir şey hiç yıkılmadı: insan dayanışması. Büyük yıkımı yaşayan Erçişlileri en çok motive eden de bu oldu.

Türkiye’nin dört bir yanından gelen kurtarma ekipleri, gönüllüler, doktorlar, askerler... Herkes Van için tek yürek oldu. Enkaz başında tanımadığı birine el uzatan binlerce kahraman, bu ülkenin vicdanını bir kez daha gösterdi. Binlerce yardım tırı Türkiye'nin farklı noktalarından Van'a doğru yola çıktı. 

Yaralarımızı sardık derken, ne yazık ki birkaç hafta sonra, 9 Kasım’da, bu kez Van merkezde 5.6’lık ikinci bir deprem daha vurdu. O sarsıntı, ayakta kalmış umutları bir kez daha yerinden oynattı.

Yaşadıkları binaların çoğu yerle bir olan Erçişliler pes etmedi. Yıkılan binaların, kaybedilen canların ardından, bu ilçe yeniden ayağa kalkmayı bildi. Yerle bir olan Erçiş, acının değil, sabrın ve direnişin adı oldu. 

Bugün o günleri anarken, sadece kayıplarımızı değil, aynı zamanda tedbirsizliğimizi de unutmamalıyız. 

Betonun değil, vicdanın, ahlakın ve kuralların güçlü olduğu bir Van kurmadıkça, her deprem bizi yeniden sarsacak belki de bir kez daha yıkacaktır.